Goberno de concentración (1918-1923)

Tras a crise de 1917 establecéronse gobernos de concentración nacional, gobernos que inclúen varias opcións políticas que pretende dar unha sensación de pluralidade, porque o parlamento permanece pechado.  Estes gobernos estiveron todos marcados por unha alta conflictividade social, sobre todo procedente dos sectores obreiros e o campesiñado. As folgas, a ocupación de terras latifundistas en Andalucía e as desórdenes a garda civil deron lugar ao chamado Trienio Bolchevique (1918-1921), e foron contestadas con dureza a través da lei de fugas, que anulaba algunhas das garantías constitucionais, e o pistoleirismo, grupos armados que impedían as folgas utilizandoa violencia contra os dirixentes obreiros.

Este período estivo tamén marcado polo problema marroquí. Tras o remate da Primeira Guerra Mundial, España quixo afianzar a súa presenza na zona marroquí . Pero o exército español tropezouse con Abd el Krin, que no ano 1921 conseguiu unir a todas as tribus de Marrocos e formar un exército que derrotou a España na batalla de Annual. Este desastre provocou que se abrise unha investigación por parte dunha comisión parlamentaria para depurar responsabilidades ( Expediente Picasso). O resultado de esta investigación foi a acusación a varios mandos militares e mesmo ó Rei, co que se produciu o Golpe de Estado de Primo de Rivera, apoiado polo monarca.